بررسی آکوستیک زمانبندی گفتار افراد مبتلا به آفازی بروکا در تولید همخوان خیشومی

چکیده هدف: آفازی بروکا یکی از انواع آفازی های ناروان بوده و تولید غیر دقیق صداهای گفتاری از ویژگی های اصلی آن است. الگوهای آکوستیک گفتار در بیماران مبتلا به آفازی بروکا نقایصی را در زمینهٔ کنترل حرکتی در این بیماران نشان می دهد. این نقایص شامل مشکلات در زمان بندی و هماهنگی حرکات تولیدی و کنترل حنجره ای است. در این مطالعه پارامتر زمان بندی گفتار در افراد مبتلا به آفازی بروکای خفیف تا متوسط، به کمک متغیر آکوستیک دیرش صدای /m/، با هدف تعیین ماهیت کنترل حرکتی و ماهیت خطاها در این بیماران بررسی شد.روش بررسی: این یک نوع مطالعهٔ مقطعی مورد- شاهدی بود. افراد مطالعه شده شامل ۱۳ بیمار مبتلا به آفازی بروکای خفیف تا متوسط و ۱۳ فرد طبیعی بودند. پس از قرارگیری آزمودنی در محیط مناسب سیگنال های آکوستیک مربوط به کلمات هدف جمع آوری و ضبط شد. پس از ضبط داده ها با استفاده از نرم افزار praat، اسپکتروگرام هر کلمه به منظور تعیین دیرش زمزمهٔ خیشومی به دقت بررسی شده و آزمون تی زوجی برای مقایسهٔ دیرش زمزمه خیشومی بین دو گروه استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل ازاین مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به آفازی بروکای خفیف تا متوسط در مقایسه با افراد طبیعی، دیرش زمزمهٔ خیشومی طولانی تری دارند و تفاوت بین دو گروه معنادار بود (۰٫۰۰۱>p).نتیجه گیری: افزایش دیرش زمزمهٔ خیشومی در افراد مبتلا به آفازی بروکای خفیف تا متوسط نشان داد خطاهای گفتاری در این بیماران می تواند در نتیجهٔ نقص در یکپارچه سازی، زمان بندی حرکات و اجرای تولیدی برای تولید سگمنت هدف باشد. بنابراین شناخت ماهیت خطاها و مکانیسم های مؤثر در ایجاد خطاها در این گروه از بیماران، این امکان را فراهم می سازد تا با توجه به نتایج ارزیابی های دقیق تر، استراتژی های درمانی مناسب تری طرح ریزی شود.